Jitze&Maaike.reismee.nl

Waardeloze computers en verdwenen Worddocumenten

Lieve trouwe volgers,
We hebben jullie verwaarloosd de laatste tijd, we weten het.
Waarschijnlijk hadden jullie hooggespannen verwachtingen nadat twee keer vlot achter elkaar een verhaal (met foto's!!) op de site verscheen. Maar niets bleek minder waar, jullie zijn puur Afhankelijk van de mogelijkheden met computers hier en van mijn grillen. Soms staat er een pc en heb ik geen zin, soms barst ik van de inspiratie en is er geen pc te bekennen..
Maar ik wil me ook beroepen op op het feit dat we wat digitale tegenslagen hebben gehad. En ik moet hierbij ook direct degenen die ons hebben aangeraden een kleine laptop meer te nemen achteraf gelijk geven. Wij vonden dat maar overbodige luxe. Luxe is het misschien wel, maar ook verdomde handig! Vemoedelijk ook goed voor het verlagen van het (lees:mijn) frustratieniveau.
Overal (ja écht overal!!) is hier WiFi, dus aan internet geen gebrek. En we hebben natuurlijk die uber hippe telefoon van Jitze meegenomen, waarmee we de site in ieder geval tekstueel zouden kunnen bijhouden. Maar wat een crime was dat!
Toen we op een grijze, regenachtige ochtend in Pucon (Chili) besloten onszelf te trakteren op een massage in een ecologisch hostel en Jitze van de behandeling genoot, dacht ik in alle rust de site bij te gaan werken. Volledig ontspannen door de massage die ik al had gehad, begon ik vol goede moed aan een beschrijving van de dagen die achter ons lagen. Na drie kwartier ploeteren had ik maar liefst vijftien fantastische zinnen voor jullie klaar.. Bij iedere toets die ik aanraakte zat ik er net naast! Met rimpels in m'n voorhoofd van de inspanning en rode wangen van frustratie besloot ik het dan maar bij een kort bericht te laten zodat jullie thuisblijvers in elk geval wisten waar we uithingen en dat we jullie niet waren vergeten. Op jet moment dat ik dit had besloten en met m'n vinger richting de verzendknop ging, verbrak de telefoopn een fractie van een seconde de verbinding! Mijn frustratieniveau bereikte z'n ultieme hoogtepunt. Even heb ik overwogen om mezelf nog verder te kwellen en gewoon opnieuw te beginnen. Maar om mijn humeur voor die dag niet verder op de proef te stellen, stop ik de telefoon onder in mijn tas en pak de Happines om de tijd die ik nog moet wachten, lezend door te brengen.
Eenmaal weer een computer tot mijn beschikking en genoeg inspiratie, besloot ik er gister maar weer eens voor te gaan zitten. Het was prachtig weer en Jitze zat met een drankje in de tuin terwijl ik binnen op houten stoel rugpijn zat te kweken. Maar hé, ik wilde nou eenmaal een blog. Na ruim vier pagina's tikken moest ik even naar buiten, maar gelukkig, ik was weer bijna bij met het verhaal! Toen ik verder wilde was de computer bezet maar ik was zo slim geweest om het in een Word document op te slaan, wie doet me wat, ik maak het morgen wel af en plaats het dan op de site. Helaas pakte dit net iets anders uit dan gehoopt. Toen ik vandaag in de loop van de dag mijn verhaal compleet wilde maken bleek het met de noorderzon vertrokken! Ik heb de hele computer binnenstebuiten gekeerd (voor zover mijn computerkennis dit toeliet) maar het document dat bloed, zweet en tranen bevatte was echt verdwenen...
Jullie begrijpen, mijn humeur bereikte even zijn dieptepunten mijn inspiratie was ver te zoeken vanmiddag.
Dus vandaag alleen een relaas over praktische ´ongemakken´ van mijn kant. De culturele hoogtepunten laten nog even op zich wachten. Ik ga mijn uiterste best doen om jullie daar binnen een paar dagen mee te verblijden. Zoals jullie ook vast snappen zijn aan dit verhaal ook geen foto´s toegevoegd, mijn gezicht met donderwolken er boven zal niemand goed doen.

Aangezien ik dit stuk toch grotendeels op Jitzes telefoon heb geschreven, bied ik alvast mijn excuses aan voor de schrijffouten ;-)

Hasta luego!

Jitze & Maaike

Reacties

Reacties

Rena

Hoi hoi, computerfrustratiesssss...... 't is nog een beetje vroeg en gelukkig voor jullie duurt het nog heel lang, maar wacht maar op het gkb journaal en dan lees je vanzelf weer een computerverhaal waar je helemaal blij van gaat worden ;-)
Maar het belangrijkste zijn niet computers, maar dat je geniet en dat kan gelukkig nog steeds zonder de computer en we wachten hier rustig op het volgende avontuur, al dan niet op een hippe telefoon :-) daar merken we hier helemaal niets van.
Toch stiekem wel super om weer even wat te lezen....!

Miranda

Och och, wat een verhaal. Ik begrijp de frustraties! Ondingen zijn het af en toe. Lekker laten en genieten van de andere dingen! En voel je vooral niet schuldig hoor dat we niet iets op de site te lezen krijgen. Jullie zijn voor jezelf naar de andere kant van de wereld gegaan en niet voor ons en zeker niet voor het verplicht bijhouden van een website. Als het aan ons had gelegen waren jullie by the way helemaal niet gegaan;)
Neem nog maar zo'n lekkere massage! Lijkt mij ook wel wat.
lfs x

Harmen

Hee Maaike en Jitze,

Wat heb ik genoten van jullie eerste twee blogs. Ook dit was "leuk" om te lezen, maar ik kan me jouw frustratie heel erg goed voorstellen.
Mooie foto's de vorige keer.
Toen even niet gereageerd, maar ik hoop het hiermee goed te maken.
Heb vooral heel veel plezier daar en geniet van alle momenten.
Liefs Harmen

klein zusje

hey maaike en jitze,

hahaha dat ging niet zo lekker dus!!
tip voor de volgende keer, kijk waar je het bestand opslaat het is goed mogelijk dat het per ongeluk onder tijdelijke bestanden hebt opgeslagen, geen probleem opzich.. totdat de computer uit gaat, dan gaan alle tijdelijke bestanden namelijk zo weg!!
mij al heeeeeeeel vaak overkomen :p
nou ik hoop binnenkort een iets blijer berichtje te krijgen haha! veel plezier op paaseiland morgen!!

liefs

Marloes

Hee reizigers, komt me heel bekend voor, die digitale frustraties! Ik sloeg m'n blogs standaard op een usb-stick op (en inderdaad vaak saven tussendoor, Ctrl-C - Ctrl-V - Ctrl-S op een kladblok - werkt altijd). Nooit vertrouwen op welke internetverbinding dan ook - maar dat hoef ik je volgens mij niet meer te vertellen:-).
En wat Miranda zegt - het belangrijkste is dat jullie een geweldige tijd hebben samen, die verhalen die komen nog wel. Je moet tenslotte ook wat spannende belevenissen en culturele anekdotes overhouden voor bij de borrel straks terug in NL:-).
Dus: gooi die pc het raam uit en geniet maar heel lekker daar!
Liefs Loes

papa herman

hoi allebei,

ik ga nu niet meer roepen dat de Blog bijna het belangtrijkste is van jullie reis. want dat is namelijk wel zo. want het leukste van reizen is dat je kunt verhalen. vroeger deed men dat na die tijd door verhalen te vertellen of een boek te schrijven. er waren ook reizigers die brieven schreven, die dan per postduif en later per airmail werden verstuurd. echter we leven niet meer in die tijd. we leven in een hectische en computergestuurde maatschappij. dus verwacht iedereen van jullie dat je minimaal wekelijks je blog bijwerkt, ze durven het alleen niet te zeggen.
zo dat onzin verhaal is er uit. ik meen er niets van natuurlijk maar dat weten julie maar al te goed. ik realiseer mij dat jullie al meer dan een maand onderweg zijn. ongemerkt gaat de tijd best wel snel. met alle mensen, en dat worden er steeds meer, wachten we weer op een geweldig nieuw verhaalk van jullie. want dat moet toch gezegd worden. jullie verhalen worden boeiend door jou geschreven.

groetjes van papa herman

Eef

He lievies!!!!
Heel leuk je verhaal te lezen, al zat het vol van frustraties, ik kon er wel om lachen;)!
Zou graag even in jullie wereld spieken om een sfeertje te proeven en de omgeving te bekijken. Ben zo benieuwd naar jullie! De tijd gaat gelukkig inderdaad wel snel, nu tenminste, na vakanties en drukke planningen hier. Maar nu komt de herfst er echt aan.... We kijken uit naar je volgende verhaal, maar ik snap het heel goed als je nog even wil wachten met het opnieuw frustreren.
Heel veel liefs en kussen en knuffels!!!!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!