Na de geweldige ervaring met de walvissen, hadden we onszelf een rustdag beloofd. Dat was een mooie gelegenheid om wat foto's te plaatsen en een walvissenverhaal met jullie te delen. Zoals al duidelijk werd in het vorige verhaal, gaat dat niet geheel zonder slag of stoot. Ik Heb dan ook de volledige dag gebruikt om jullie op de hoogte te brengen, hoezo rustdag, haha! De avond hebben we gevuld met eten en vooral drinken.. We hebben ons na het eten aangesloten bij de rest van de backpackers om gezellig nog een biertje te doen. Dit leek een prima plan maar bleek uiteindelijk net iets anders uit te pakken. Iemand opperde om naar een bar on de buurt te gaan. Aangezien ik het wel gehad had en de uitslag van een avondje cocktailbar wel kon voorspellen besloot ik om naar bed te gaan. Maar aangezien ik twintig minuten later toch achter een cocktail zat, is er ergens iets mis gegaan. Maar waar het pas echt mis ging was bij het leuke Duitse stel dat zo vriendelijk was om voor iedereen jagermeister te bestellen. De volgende dag was de kater niet te missen. We hadden voor die middag een tour geboekt naar een strand met zee olifanten.. Met een zwaar hoofd en wiebelige benen gingen we toch maar op weg. Na anderhalf uur rijden kwamen bij rotsen waar we naar beneden moesten klimmen om op het strand te komen. Nog behoorlijk instabiel hebben we ons naar beneden gewerkt. De enorme logge beesten hadden het ritme dat wij op dat moment zo goed konden gebruiken. Groot en lui lagen ze op het kiezelstrand. Om ze zo min mogelijk te storen 'slopen' we op handen en knieën achter onze gids aan. Zachtjes doen op een kiezelstrand is lastig maar de beesten leken niet erg onder de indruk van sluipende, nieuwsgierige toeristen. Af en toe tilden ze een kop op of draaiden hun enorme lijven om. Bijzonder om zo dichtbij ze te zijn terwijl je op je buik op de stenen ligt en probeert zo stil mogelijk te zijn.
Na deze zware en opnieuw bijzondere dag, is Jitze spruitjes gaan roerbakken. Een stevige maaltijd voor onze katerige magen.