Na de laatste dagen in Salta, waar we lekker van het stadse leven en de terrasjes hebben kunnen genieten, gaan we naar een van onze laatste bestemmingen. Ook ongeveer het laatste hoogtepunt, althans aan grote dingen in Zuid Amerika die we gaan bekijken. Dat doet je beseffen dat de tijd razend snel gaat en dat het meeste al achter ons ligt.
We nemen een van onze laatste nachtbussen. Niet dat bussen onze hobby is geworden, maar toch zo´n nachtbus is goed te doen en we zijn er aan gewend geraakt.
In Puerto Iguazu (een stadje vlakbij het park waar de grote watervallen zich bevinden) hebben we van te voren een hostel geboekt omdat we hier zijn met oud & nieuw. Je weet nooit hoeveel mensen bedenken om daar de jaarwisseling te vieren, en een nacht op een bankje in het park trok ons allerminst. Een relaxte aankomst dus omdat we niet met onze zware bepakking hostel na hostel af hoeven te gaan voor een kamer. Het is heet in Iguazu en we zijn dan ook erg dankbaar voor het zwembadje dat in de tuin van het hostel ligt. Onze oudjaarsdag ziet er erg bijzonder uit dit jaar. We hebben niets te maken met ´de laatste boodschappen´, oliebollen (bakken), champagne en vuurwerk kopen. Geen Nederlands winters- of guur herfstweer en geen oudejaarsloten. Onze dag bestaat uit vroeg opstaan, in een bus en het park in om de watervallen te zien. Zo´n bloedhete oudjaarsdag hebben we lang niet meegemaakt!
Het park is enorm, net als de watervallen. We lopen keurig de geplande route waardoor je begint met wat kleinere watervallen, die op zich al mooi zijn maar niet het spectaculaire dat je in gedachten hebt. Uiteindelijk bereiken we die natuurlijk wel. Wat een water! Ik vraag me af of de foto´s het enorme geweld waarmee ze naar beneden denderen kan overbrengen. We waren minder onder de indruk dan we hadden verwacht, maar misschien is dat meer te wijten aan het feit dat we al zoveel moois hebben gezien dan aan de watervallen.
En als we even stil staan bij de natuur die dit voortbrengt, dan is het natuurlijk heel bijzonder dat we dit hebben gezien!
Wel hebben ze er een aardige touristisch attractie van gemaakt. Je kunt in een boot naar de watervallen. Het deed me nog het meest denken aan de Efteling, waar je in gele, ronde bootjes tussen watervallen doorvaart en met een beetje pech een nat pak haalt. Zo ging dit ook ongeveer. Eerlijk gezegd leek het ons wel aantrekkelijk, het was zo heet dat we de hele dag druipend van het zweet hebben rondgelopen. Maar omdat we rustig aan zouden doen met ons krappe budget, hebben we deze dure grap maar aan ons voorbij laten gaan. We hadden ook af kunnen koelen door te gaan zwemmen bij het eilandje van waar je een mooi zich had op een van de watervallen, maar we hebben nooit gedacht aan zwemkleding..helaas. Daarom zijn we maar wat langer bij de waterval blijven staan die door de wind verkoelend op ons af waaide, als een neveldouche.

Na een dag middenin de natuur (op alle andere toeristen na dan), begon het tot ons door te dringen dat het echt oudjaarsavond was. Heb jij een oud & nieuw gevoel, nee, jij? Niets in onze omgeving kon ons ervan overtuigen dat het oudjaar was. Op het moment dat het te laat was en in Nederland dus al twaalf uur geweest, bedacht ik me dat ik natuurlijk even de Top 2000 op de laptop aan had kunnen zetten. Normaal mis ik dat laatste stukje altijd omdat we druk zijn met, waar is de champagne, en oooh nog twee minuten! Nu hadden we alle tijd en vergaten het. Wat ook niet bijdroeg aan het oud & nieuw gebeuren was de barbecue die gepland stond voor die avond in het hostel. Wel heel leuk natuurlijk, en waarschijnlijk de eerste en laatste barbecue op 31 december voor ons. Met alle gasten in het hostel zaten we aan een lange tafel terwijl er veel vlees op de barbecue werd gegooid. Gelukkig hadden ze ook salades, zodat ik niet zoveel vlees hoefde te eten. Proostend met een Argentijns biertje i.p.v. champagne zijn we het nieuwe jaar ingegaan. Een leuke ervaring om de jaarwisseling eens op deze manier mee te maken, met feliz anos i.p.v. gelukkig nieuw jaar, met een barbecue i.p.v. oliebollen en winterkost, met vreemden i.p.v. met vrienden (dat was gek) maar wel met twee andere Nederlanders, die misschien net als wij best een oliebol hadden gelust.
Het werd geen laat feestje, sterker nog pap en mam hebben het veel langer volgehouden dan wij, dat is natuurlijk een beetje beschamend. Maar de meeste mensen gingen op tijd hun bed in en om twee uur heb ik het ook voor gezien gehouden.

Nog een dagje niksen bij het zwembad op 1 januari. Ik moet zeggen dat 1 januari in Argentinie veel beter te doen is dan die in Nederland. Geen nieuwjaarsdag gevoel, geen grauwe lucht en druilerige regen buiten. Zon, een boek en een zwembadje, prima!
We hebben een busticket geregeld voor de nachtbus naar Buenos Aires voor de volgende dag, dat was zo ongeveer de grootste activiteit van die dag.