Puerto Pyramides (walvissen!!)

Buenas tardes!

Bedankt voor al jullie leuke en lieve berichtjes, heel leuk om te lezen!
We hopen dat met jullie alles net zo goed gaat als met ons!

Inmiddels zijn we in Puerto Madryn, aan de oostkust van Argentinie. Afgelopen zondag zijn we in een luxe bus gestapt om twintig uur naar het zuiden te reizen. De stoelen in de bus waren enorme, dat maakte de reis prima te doen. Van om de twee uur stoppen wanneer je rijdt, hebben ze hier denk ik nog nooit gehoord, we hebben maar liefst één plas/rookpauze gehad onderweg..gelukkig was er een piepklein toilet aan boord van de bus. Wat meteen opviel toen we Buenos Aires verlieten, was het bermtoerisme! De brede bermen waren druk bezet met in de zon picknickende families, heel gezellig.

Na twintig uur reizen, gevuld met Amerikaanse films met Spaanse ondertiteling, een beetje slapen en naar buiten kijken, kwamen we aan in Puerto Madryn. Het was inmiddels ochtend en koud! Het waaide er zo hard dat ik bijna met m´n backpack en al omver werd geblazen. Later begrepen we dat dit (gelukkig) niet de gebruikelijke windkracht was. Met samengeknepen ogen en onze lippen stijf op elkaar zijn we opzoek gegaan naar ons hostel. De wind kwam namelijk van land i.p.v. van zee, in dit geval hield dat in dat de as van de (op dit moment blijkbaar nog steeds actieve) vulcaan in Chili onze kant opblies, lekker! Alle boat trips voor die dag waren dan ook afgelast.

Het hostel (La Tosca) is een verademing na ons party hostel in BA! Het is klein, gezellig en heeft een tuin! We hebben een piepkleine kamer maar het is zo fijn dat we naar buiten kunnen! De mensen zijn heel vriendelijk en we krijgen iedere ochtend thee met home made cake als ontbijt! Een broodje had ik ook prima gevonden maar blijkbaar is dit het gebruik. En de cake is heerlijk, zo was ´ie mij thuis nog niet gelukt!

De dag dat we aan kwamen hebben we wat langs de zee gelopen en gerelaxed, en onze walvis tour geboekt!De volgende dag zouden we vroeg vertrekken voor een tour van bijna twaalf uur. We vertrokken ´s ochtends om acht uur naar Peninsula Valdes, het schiereiland waar je een boot kan nemen om de walvissen te ´spotten´. Onderweg hebben we een paar plaatsen aangedaan maar waar het écht om ging was de met de boot de zee op. In Ecuador had ik al eens walvissen gezien, dat was te gek, maar dit... Ze waren zo dichtbij en met zoveel! We hebben ongeveer anderhalf uur gevaren en bijna constant walvissen gezien, soms van wat verder af maar meestal binnen een meter of vijf tot tien! Jitze heeft zoveel foto´s gemaakt dat ik niet zeker weet of hij de walvissen wel in het echt heeft gezien of slechts door zijn lens! Maar het was de moeite waard want we hebben de beste foto´s van ons groepje en hebben ze hier maar op de pc gezet omdat iedereen ze graag wil hebben. Vlak voordat we terug voeren naar de kust, ben ik voorop het schip gaan zitten waar je het beste uitzicht hebt.Vanaf een meter boven het water keek ik in de zee waar een steeds grotere vlek zichtbaar werd. Niet te geloven die walvis kwam gewoon op een centimeter afstand van de boot omhoog en spoot mij en mijn Spaanse buurvrouw nat! Natuurlijk had ik op dat moment nét mijn fototoestel in m´n jaszak gedaan! Omdat ik het moment niet wilde missen of verpesten heb ik het fototoestel gelaten waar het was en genoten van het moment, dat tegelijkertijd fantastisch maar toch ook wel een beetje spannend was. Die beesten zijn zo groot, een duwtje tegen de boot... Maar gelukkig raakte hij de boot maar lichtjes aan zodat er niets aan de hand was. Als ik had gedacht dat walvissen van knuffelen houden, had ik hem kunnen aaien, zo dichtbij!

Als klap op de vuurpijl verraste onze gids ons met de eerste pinguins! Eigenlijk waren we nog wat te vroeg voor de grootste pinguincolonie. Maar de gids kreeg een telefoontje van een van de rangers in het beschermde natuurgebied dat diezelfde ochtend de eerste pinguins aan land waren gekomen! Schattig, zie de foto´s!

Vandaag hebben we een relaxdagje zodat ik een beetje kan bijkomen, waarschijnlijk een griepje. En morgen gaan we een tour doen naar de zeeolifanten. Gister hebben we die ook al even bekeken maar van een afstandje. Morgen kunnen we het strand op om ze in de ogen te kijken. Dat is alweer onze laatste dag hier, daarna gaan we weer lang in de bus richting El Calafate (gletsjers). We gaan zo maar eens opzoek naar een sjaal en muts want het is daar waarschijnlijk wat kouder dan we verwacht hadden.
Tja, hoe houden ze anders al dat ijs goed ;-)

Tot snel maar weer!

Liefs Jitze y Maaike

Eerste teken van leven vanuit Buenos Aires

Hallo lieve allemaal!

Na maanden van voorbereiding, opoffering van een baan en veel verlofuren, tranen op Schiphol en meer dan dertig uur reizen zijn we er dan eindelijk...Buenos Aires (BA)! Wat een enorme stad! Een stad met ongelofelijk veel verkeer en met de daarbij behorende vervuiling. Op alles ligt een laagje zwart 'stof'. De lucht is hier super droog, ik ben dan ook erg blij met de lippenbalsem van Eef! We hebben constant een droge keel en m? haar hangt als een slap bosje stro langs mijn gezicht. Iedere ochtend doe ik mijn uiterste best met wax en haarlak, maar de slagen die zich tijdens het natte weer thuis steeds meer ontpopten tot voorzichtige krullen, zijn op slag verdwenen! Jammer voor de foto's, maar gelukkig begint in november het regenseizoen ;-)

BA is ook een stad met allure en een geweldige sfeer! Met de hectic van India nog vers in ons geheugen stapten we de hectic in BA binnen. Niet te vergelijken! Het is hier ook druk, mensen haasten zich naar hun werk, maar er hangt hier een hele relaxte sfeer. Ofwel, we voelen ons hier volledig op ons gemak tussen de vele kiosken, terrasjes en tangodansers! We hebben hier een vast koffietentje op de hoek war ze ons al kennen. Volledig ingeburgerd dus. Dat hebben we vast te danken aan onze uitstekende kennis van de Spaanse taal die we inmiddels hebben.

We hebben twintig uur les achter de rug, met twee verschillende docenten. Een sprak zo rapido en binnensmonds en weinig Engels, dat de communicatie uitstekend verliep. De andere docente was gelukig eg duidelijk. Maar wat een tempo in de lessen! Als we Bertine niet hadden gehad om ons al het een en ander bij te brengen in Nederland, hadden we heb waarschijnlijk niet bij kunnen benen. Ik volgde het met hard werken net en Jitze hobbelde daar net iets achteraan. Je zag hem af en toe denken, kletsmaar een eind weg, die twintig uur gaan vanzelf voorbij.
Vier uur per dag zaten we in de schoolbanken. In Nederland leek dit een goed plan, vooral omdat ik graag veel bij wilde leren. Eenmaal begonnen viel het plan toch wat ambitieus uit. Vier uur is heel intensief! Je moet constant allert zijn omdat bijna alles in het Spaans gaat, even niet bij de les en je bent de draad kwijt (voor zover je die nog had), Tegelijkertijd was het hartstikke leuk om Spaans bij te leren! Uiteindelijk hebben we samen de finish gehaald :-)
In de praktijk brengen is wel een ander verhaal want ze spreken hier ontzettend snel!

Dan ons hostel..we hadden dit asmen met de Spaanse lessen geboekt in Nederland. Later zag ik in de Lonely Planet dat het een echt party hostel is...
Het stikt hier van de feestende jongeren. Een paar keer per week worden er feesten georganiseerd en er zijn excursies. De bar is 24 uur per dag open en 's cohtends aan eht ontbijt is het moeilijk te bepalen wie een vroege vogel of een late clubganger is. Af en toe ligt er iemand die net wat teveel cocktails heeft gehad zijn roes uit te slapen op een bank. Regelmatig word je 's nachts uit je slaap gehouden door feestgangers. Jullie horen het al, dit hostel is ons op het lijf geschreven! Maar alles in het hostel is goed geregeld. We hebben een prima kamer en zelfs een badkamer met een bad op pootjes! Helaas hebben ze er geen stop bij gedaan,maar douchen in zo'n bad is ook best luxe :-)

We hebben lange dagen gemaakt de afgelopen week. Geloof me, het is minder vermoeiend om gewoon acht uur op een dag te werken. Van 9 tot 1 zaten we non stop in de schoolbanken, dan even snel een sandwich naar binnen werken en naar buiten. Naar buiten omdat dit hostel niet echt ramen heeft, het voelt alsof je in een kelder zit. Maar ook omdat we de stad nog wilden bekijken. Ondaks dat de stad echt gigantisch groot is, hebben we bijna allles gelopen. Oze conditie is vast fantastisch tegen te tijd dat we in november de Inca trail gaan lopen, haha!

De verschillende wijken zijn hier te gek! La Boca met de mooie gekleure huizen, Palerma met veel leuke winkeltjes en gezellige terrassen, San Telmo met de antiekwinkeltjes en marktjes..
En natuurlijk de begraafplaats...dat is een wijk opzich, met straatjes met grote tombes. Evita hebben we niet gevonden...

Al met al een drukke, vermoeiende maar hartstikke leuke start van onze reis!
Vandaag vertrekken we naar Puerto Madryn, in de hoop dat we walvissen kunnen spotten!
Eerst twintig uur in de bus zo, ik vroeg me steeds af waarom dat in vredenaam zo lang moest duren, maar het blijkt ongeveer 1300 km te zijn, dat verklaart wel wat ;-)

Ik ga mijn best doen om nog wat foto's te plaatsen!

Veel liefs Jitze & Maaike

Welkom op ons Reislog!

Lieve allemaal welkom op ons reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf september zul je hier regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar weons bevinden en waarwezijngeweest!

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Berichtjes zijn natuurlijk meer dan welkom, erg leuk om te lezen als we weg zijn!

Leuk dat je met ons meereist!

Liefs,

Jitze & Maaike